Meisjes op school schamen zich niet meer!

Sinds 2009 is Dorcas actief in Handeni, een arm en conservatief gebied in Tanzania waar de overgrote meerderheid van de bevolking woont in huizen van modder. We begonnen er met het bouwen van stenen huizen, maar ontdekten al snel dat er nog veel meer nood was. Zo viel het ons op dat slechts de helft van de meisjes elke dag op school verscheen. En dat terwijl een diploma in deze regio de enige hoop is op een goede toekomst. Wat was de reden?

• Luister ook naar aflevering 2 van onze podcast #DORCAST.

Ongesteld

Het bleek dat de meisjes het niet zagen zitten om naar school te gaan vanwege hun menstruatie. Ze hadden geen geld voor maandverband, lekten door en werden vervolgens uitgelachen. Scholen hadden geen toiletten, omkleedhokjes, prullenbakken of water.

Bovendien was het onderwerp een groot taboe… De meisjes wisten niets over hun cyclus, dachten dat het bloeden elk moment kon beginnen en waren bang dat het een ziekte was. De meisjes die moedig genoeg waren om tóch op school te komen opdagen, zonderden zich af, schaamden zich en presteerden slecht.

Eén van die meiden was Winifrida:

‘Toen ik voor de eerste keer ongesteld werd, wist ik niet wat er aan de hand was. Ik dacht dat ik ziek was, misschien zelfs dood zou gaan. Ik was bang. De maand erna vond mijn moeder het bloed in mijn rok. Ze riep me bij zich, en zei dat ik vanaf nu volwassen was. Ik durfde niet meer naar school te gaan, bang dat iemand anders het bloed ook zou zien.’

– Winifrida

Menstruatieproject

Dorcas besloot in actie te komen. Afgelopen 3 jaar zijn we op 27 scholen in Handeni aan de slag geweest. Inmiddels hebben alle scholen toiletten, prullenbakken en watertanks. Een lokaal bedrijf zorgt ervoor dat wasbaar maandverband beschikbaar en betaalbaar is. De docenten zijn opgeleid om voorlichting te geven. Een toneelgroep voert jaarlijks een theaterstuk op om bewustwording te creëren.

Winifrida is door Dorcas Tanzania geselecteerd om als rolmodel het taboe te bestrijden. Dat is belangrijk, want praten met iemand die weet wat je doormaakt, zorgt voor meer openheid. Winifrida vertelt: ‘Thuis ben ik de jongste in een gezin met 8 kinderen. Ik heb meerdere oudere zussen. Toch wist ik niets over ongesteldheid. Niemand had me erover verteld. Ik gun andere meiden dat zij weten dat het normaal is, niets om je voor te schamen.’

Op deze 27 scholen zijn wij nu gelukkig overbodig. Maar schaamte, onzekerheid en taboe zijn op zoveel plekken een groot probleem. Ook daar willen we graag duurzame verandering teweegbrengen.

05 augustus 2021