Projectleider Alice blikt terug op de 25e Dorcas Voedselactie

Alice van Loo is al 11 jaar werkzaam voor Dorcas. Samen met het projectteam heeft zij de afgelopen 3 jaar de Dorcas Voedselactie georganiseerd. Dit jaar vond de actie op een andere manier plaats en dat was best een uitdaging, maar tegelijkertijd bracht het veel kansen met zich mee.

Voor Alice is de Dorcas Voedselactie al van jongs af aan bekend terrein. ‘Mijn ouders waren al in de beginjaren van Dorcas bij de organisatie betrokken. We ondersteunden een gezin in Oost-Europa en als jong meisje hielp ik mijn ouders bij de kledingactie en de Dorcas Voedselactie.’ Inmiddels is Alice al 3 jaar projectleider van de Dorcas Voedselactie. ‘Dit is een actie van ‘handen uit de mouwen’. Elk jaar zie ik veel passie bij de vrijwilligers om zo veel mogelijk pakketten te verzamelen. Die drive en die motivatie raken mij elke keer weer’, zo vertelt zij.

Kans en uitdaging
Het organiseren van de actie is volgens Alice een veelzijdige taak. ‘Zo heb ik tijdens de voorbereidingen veel contact met de coördinatoren. De actiedag, enmet daarna het werk in de sorteerhallen en vervolgens de vele vrachtwagens te zien wegrijden – ik krijg er elke keer weer kippenvel van.’ Dit jaar moest de actie vanwege corona op een andere manier gerealiseerd worden en dat was volgens Alice een behoorlijk pittige omschakeling. ‘In het Chinees bestaat het woord ‘crisis’ uit twee woorden: kans en uitdaging. En zo heb ik het afgelopen jaar ook ervaren.’

Vele betrokkenen
Ze legt uit dat er veel partijen betrokken zijn bij de Dorcas Voedselactie: vrijwilligers, kerken, supermarkten en scholen. ‘Hoe zet je iets neer met behoud en tevredenheid van alle betrokkenen, waarbij je uiteindelijk hetzelfde doel behaalt? Namelijk: zo veel mogelijk pakketten voor mensen in armoede in Oost-Europa,’ zegt de projectleider fronsend.

Bijschaven van het plan
Alice gaat dieper in op het traject. ‘Het eerste concept, waarbij we voedsellijstjes met QR-codes in supermarkten wilden uitdelen, bleek lastiger te realiseren dan gedacht. Uiteindelijk hebben we de actie, door de strengere maatregelen, voor een tweede keer moeten aanpassen. Toen hebben we de uitdeelkaartjes en kleurplaten geïntroduceerd, in combinatie met het adverteren in de lokale media.’ Dit laatste bleek, volgens Alice, voor velen beter uitvoerbaar te zijn. ‘Hierna ontplofte onze mailbox met vragen voor nabestellingen. Dit heeft me echt geraakt. We zien als team Gods hand in deze situatie en dat maakt ons nederig,’ vertelt Alice bewogen.

Motivatie van vrijwilligers
De motivatie van alle vrijwilligers om toch mee te doen is haar het meest bijgebleven van de voedselactie dit jaar. ‘Ik heb veel e-mails en telefoontjes gekregen van vrijwilligers, die naar allerlei wegen zochten om toch zo veel mogelijk geld op te halen voor de voedselpakketten. Overal duiken er verhalen en foto’s op, bijvoorbeeld van kinderen die tamme kastanjes verkopen en het geld doneren aan de Dorcas Voedselactie. Of van vrijwilligers die dit jaar alle kerken in hun woonplaats hebben gevraagd om mee te doen met een online collecte.’

Het is weer gelukt
Wat Alice tegen alle mensen wil zeggen die, ondanks de beperkingen die corona met zich meebracht, toch hebben meegedaan? ‘Heel, heel veel dank. Natuurlijk namens al mijn collega’s. Juist nu, in deze tijd, heb ik mogen ervaren dat we echt samen de wereld een beetje mooier kunnen maken. Het is niet altijd makkelijk, maar door motivatie, gebed én vertrouwen in God is het ook dit jaar weer gelukt. Omdat we om hen geven… Altijd!’

11 november 2020

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.