Oxana uit Oekraïne bouwt nieuw bestaan op na oorlog

‘Ik heb geleerd van mijzelf en van anderen te houden’ 

Halsoverkop vluchten uit je huis, je woonplaats en al je spullen achterlaten. De gevolgen zijn nauwelijks te overzien: drankmisbruik, ruzies en verlies van inkomen. Dat overkwam de 31-jarige Oxana uit Oekraïne na het uitbreken van de oorlog in haar land in 2014. Psychisch ging ze er bijna aan onderdoor. Totdat ze in contact kwam met Dorcas en psychosociale hulp kreeg. Hierdoor heeft ze weer zicht op een hoopvolle toekomst, samen met haar man en kinderen. 

Oxana heeft tot de oorlog uitbreekt een goed leven. Ze werkt als secretaresse en haar man heeft een goede baan in de bouw. Samen krijgen ze 2 kinderen, een dochter en een zoon. In 2014 is Oxana met zwangerschapsverlof als in Kiev de revolutie begint. Ook in haar dorp vallen de opstandelingen binnen. Er wordt geschoten en Oxana en haar familie schuilen in een kelder. Daar brengen ze de nacht door. Als de beschietingen ’s morgens ophouden, vluchten ze naar een dorp 15 kilometer verderop. Daar vinden Oxana en haar gezin, samen met haar gehandicapte moeder en broer, een huurhuis. 

Explosie 
De man van Oxana gaat terug naar hun oude huis. Hij wil, net als veel andere mannen uit het dorp, hun spullen beschermen tegen plunderaars. De mannen schuilen vaak in kelders, soms wel dagenlang. Op een dag wil Oxana’s man de honden eten geven. Terwijl hij dat aan het doen is, ziet hij 20 meter verderop een granaat aankomen. Hij kan nog net op tijd vluchten. De honden worden door de explosie uiteengereten. Daarna besluit hij om niet langer te blijven. Hij pakt nog snel wat laatste spullen, neemt ook hun ganzen mee en verlaat het huis. 

Oxana en haar man voelen zich moe, ze zijn gebroken. Toch gaan ze door. Haar man vindt werk op een boerderij. Het betaalt slecht en het gezin heeft nauwelijks genoeg geld om rond te komen. Hij maakt lange dagen, vaak van 7 uur ’s morgens tot 10 uur ’s avonds. Oxana steunt haar man niet. Erger nog, ze raakt alleen maar geïrriteerd door hem en laat hem steeds merken dat ze niet blij is met wat hij zegt of doet. Ze schuift al hun problemen op hem af. 

Drankmisbruik 
Haar man begint te drinken. Daardoor ontstaan er nieuwe ruzies. Hij wordt agressief tegen de familie, de mensen om hen heen en zelfs tegen wildvreemden. Soms verdwijnt hij dagen achter elkaar. De relatie van het echtpaar staat onder grote spanning. En dan slaat het noodlot opnieuw toe: Oxana is ziek. Ze blijkt een tumor te hebben. Gelukkig kan deze behandeld worden zonder operatie. 

Op een gegeven moment wil Oxana de draad van haar leven weer oppakken. Ze gaat op zoek naar een baan. Tijdens haar zoektocht wordt ze gebeld door een vriend: medewerkers van Dorcas zijn in het dorp voor mensen die steun nodig hebben. Oxana maakt rechtsomkeert. Het raakt haar enorm dat de medewerkers op haar blijven wachten, terwijl hun werkdag er eigenlijk al op zit. Enkele weken na het gesprek hoort Oxana dat ze geselecteerd is voor zowel financiële als psychosociale steun. 

Psychische hulp 
De psychosociale hulp is het belangrijkste onderdeel voor haar. Ze ziet in dat haar psychische problemen er al voor de oorlog waren. Ze ontdekt dat ze continu gestrest is en dat ze daardoor blokkeert en niet kan of durft te leven. Ze leert zichzelf te accepteren en van zichzelf te houden. Na het leren van deze basisprincipes brengt Oxana dit in haar gezin in de praktijk. Dit verbetert het gezinsleven drastisch: iedereen wordt veel gelukkiger. 

Pluimveebedrijf 
Oxana komt ook in aanmerking voor hulp bij het opzetten van een eigen bedrijf. Ze leert een businessplan te schrijven en krijgt trainingen over financiën en het starten en verder ontwikkelen van een bedrijf. De Oekraïense zet met behulp van deze kennis en een kleine financiële bijdrage een pluimveebedrijf op.  

Na jaren van ellende ziet het gezin van Oxana de toekomst weer zonnig tegemoet. Hoewel ze hun oude huis met alle spullen voorgoed kwijt zijn, weten ze samen een nieuw bestaan op te bouwen. ‘Ik zie een mooie toekomst voor ons. Mijn man heeft een nieuwe baan en mijn kinderen krijgen goed onderwijs en ontwikkelen zelfvertrouwen. Ik hou van mijn gezin en voel mij enorm geliefd.’ 

03 november 2020

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.