Na coronacrisis blijven omzien naar elkaar

Sinds de coronacrisis zijn we wakker geworden in een nieuwe realiteit. Er is angst, isolatie, ziekte en zelfs dood. We beseffen hoe weinig controle we eigenlijk hebben. We denken na over hoe we in het leven staan en maken nieuwe keuzes.

Tegelijkertijd beginnen de vogels te fluiten en klaart de lucht op. De lente komt eraan en dat geeft hoop. Onze vrijwilligers zitten thuis en proberen hun leven in deze nieuwe situatie vorm te geven. Vrijwilliger Marjan Hoebeke uit Purmerend deelt haar verhaal.

‘Ik sta normaal gesproken in de Dorcas Winkel Zaandam en ik mis het werken heel erg. De contacten met mijn collega’s, maar ook met de bezoekers, zijn nu weggevallen. We keken allemaal uit naar de officiële opening van de winkel, die helaas niet kon doorgaan. Medewerkers hadden de etalages in de lentesfeer gebracht. Daar werd ik al vrolijk van.

Omzien naar elkaar
Nu zijn we stilgezet. We worden op onszelf teruggeworpen. Dingen die vanzelfsprekend waren, zijn nu weer bijzonder. We hebben tijd over die ingevuld gaat worden met andere dingen. Er is nu meer tijd voor elkaar. Zelf leg ik nu ook meer contacten, vooral met mensen die een praatje, een boodschap of iets anders nodig hebben. Ook sturen we kaarten naar mensen om te laten weten dat we aan hen denken. Ik vind het heel fijn om te zien en te horen dat veel mensen dat doen.

Blijvende verandering
Ik hoop en bid dat deze periode mensen echt zal veranderen. Dat we straks naar de mensen die het nodig hebben, blijven omkijken. Ik kijk uit naar het moment dat we dat weer mogen gaan doen in de winkel. En ook dat we dan de mensen in Zuid-Soedan weer kunnen helpen. Ik wens iedereen Gods kracht, zegen en troost toe in deze onzekere tijd.’

20 april 2020