Lysanne en Jan Jacob onderweg naar Mozambique

‘Ben je er klaar voor?’ Een vraag die ons afgelopen dagen veel gesteld werd, maar die lastig te beantwoorden is als je halsoverkop op reis gaat naar een rampgebied. Na een lange nacht (in aantal vlieguren) en een korte nacht (in aantal slaapuren) stap ik het vliegtuig uit. Ik weet één ding zeker: waar ik het meest klaar voor ben, is m’n bed…

Maputo
Samen met enkele tientallen andere vliegtuigpassagiers stappen we de aankomsthal van Maputo binnen. Het is direct overduidelijk waar onze medepassagiers en wij voor komen. Vele chauffeurs zwaaien naar ons met bordjes van Het Rode Kruis, World Health Organization, Save a Child… Maar wij zijn niet degenen naar wie zij op zoek zijn. We lopen door naar de vertrekhal voor binnenlandse vluchten. Vanmiddag vertrekken er 2 binnenlandse vluchten: eentje naar Beira en eentje naar Chimoio. Beide vluchten vertrekken vanaf dezelfde gate, en ook hier zit het vol met hulpverleners. Wie zien medewerkers van onder andere Unicef, Swiss Humanitarian Aid, China Saves en Artsen zonder Grenzen.

Wij gaan niet naar Beira
De meeste hulpverleners vertrekken naar Beira. Dat is de havenstad in centraal Mozambique die het hardst getroffen is door orkaan Idai. Het is ook bijna de enige stad waarvan je beelden ziet via de Nederlandse media. En de stad waar het inmiddels krioelt van de hulporganisaties. In tegenstelling tot de rest vertrekken wij naar Chimoio. Hier ziet de schade er wellicht wat minder dramatisch uit, maar ook in deze omgeving zijn oogsten, huizen en levens verwoest.

Vanuit het vliegtuig zien we goed welke ravage die orkaan Idai heeft aangericht.

Onverwachte samenwerking met Artsen zonder Grenzen
Tot onze verrassing stappen onze noodhulpcollega’s van Artsen zonder Grenzen in ‘ons’ vliegtuig. We vragen waarom zij naar Chimoio gaan in plaats van naar Beira. Ze leggen uit dat ook zij naar de gebieden willen die minder aandacht krijgen, maar die net zo hard hulp nodig hebben. Hun enige probleem is dat zij nog niet zo’n groot netwerk hebben in deze voor hen onbekende regio. Kijk, dan kunnen we elkaar helpen. Want laat het landenkantoor van Dorcas Mozambique nou precies in Chimoio staan! ‘We zitten hier al jaren en we hebben hier een groot netwerk’, vertellen we. ‘En natuurlijk mogen jullie langskomen om hier gebruik van te maken. Dat is juist waar we voor staan: samen in actie voor de meest kwetsbare mensen!’

Na een lange vlucht (in aantal interessante gesprekken) en een korte vlucht (in aantal kilometers) stap ik wederom het vliegtuig uit. Ik weet één ding zeker: nou en of we er klaar voor zijn!

26 maart 2019

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.