Matthias rende 420 kilometer voor Dorcas Jemen 

In acht dagen rennen van het uiterste noorden van Groningen naar meest het zuidelijke puntje in Limburg. Matthias Jagersma ging deze 420 kilometer lange uitdaging aan. Zijn motivatie: geld ophalen voor projecten van Dorcas in Jemen. Matthias heeft met zijn run maar liefst 6.000 euro opgehaald. 

Hoe kwam je op het idee voor deze run? 

‘Ik zag een video op social media van een man die de lengte van Afrika rennend aflegde. Dat vond ik zo’n tof idee, dat ik besloot dit ook te gaan doen. Maar dan wel wat haalbaarder, want ik was eigenlijk helemaal geen hardloper. Zo ontstond het idee om Nederland in de lengte te rennen.’ 

Matthias (rechts) liep samen met zijn vader Adriaan (links)

Waarom liep je voor hulp aan Jemen? 

‘Ik heb zelf ruim zes jaar in Jemen gewoond. Ben daar opgegroeid en heb gezien dat het niet makkelijk is om er te leven. Het is zo’n mooi land, maar het wordt helemaal vernield. Mensen hebben honger, eigenlijk hebben ze gebrek aan alle basisvoorzieningen. Er is vooral behoefte aan water, voedsel en een veilige plek om te wonen. Mijn vader heeft voor Dorcas het landenkantoor in Jemen opgericht en zo kwam ik bij deze organisatie uit.’ 

Heb je je nog speciaal voorbereid? 

‘Ik ben echt vanaf nul begonnen met hardlopen. Eerst een paar kilometer per week tot uiteindelijk zo’n vijftig tot zestig kilometer. Ook hebben we zelf de hele route uitgezet en een begeleidingsteam samengesteld. Zij reden elke dag mee met een busje en zorgden voor eten, drinken en het opzetten van de tenten.’ 

Hoe heb je de run ervaren? 

‘Het was een hele toffe ervaring. Het was mooi om te zien hoe verschillend Nederland is. We begonnen tussen de weilanden in Groningen, gingen over de Veluwe en eindigden in de heuvels van Limburg. Maar het was niet alleen maar mooi. Op dag 2 moest mijn vriend Floris vanwege een blessure afhaken. En op de vijfde dag kreeg ik zelf last van mijn knie. Dat was fysiek en mentaal echt een dieptepunt. Ik begon te twijfelen of ik het wel zou halen. Samen met mijn vader heb ik het plan aangepast. Met behulp van een brace en wandelstokken kon ik nog wel verder wandelen.’ 

En de finish uiteindelijk gehaald? 

‘Ja, gelukkig wel. Op de laatste dag was mijn knie weer opgeknapt en lukte het zelfs weer om te rennen! Dat was maar goed ook, we waren nu net voor een enorme hagelbui binnen. Het halen van de finish was echt een fantastisch gevoel.’ 

01 oktober 2025

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het Dorcas Magazine.