Gevangen in huis
De 11-jarige Nesma leefde als een gevangene in het huis van haar ouders. Vanwege haar blindheid kwam ze bijna nooit buiten. De angst om uitgelachen te worden weerhield haar van contact met andere mensen. Haar ouders, broer en zusje wilden Nesma graag helpen, maar wisten niet goed hoe. Nesma wilde ook niet naar school – ze voelde zich alleen veilig in haar eigen kleine wereld.
Medisch team
Op een dag bezoekt een medisch team het dorp van Nesma. Ze nodigen haar uit om haar ogen te laten onderzoeken. De medewerkers van de lokale partnerorganisatie van Dorcas weten haar vertrouwen te winnen, en houden vanaf dat moment regelmatig contact met haar.
Leren (en) leven
Stapje voor stapje betrekken ze Nesma bij het programma. Nu gaat Nesma elke week naar brailleles, waar ze leert lezen en schrijven. Ook mag ze mee op kinderkamp: een week lang met andere kinderen, die ook een handicap hebben, op vakantie. De verandering in haar leven is duidelijk zichtbaar. Ze sluit zichzelf niet meer op, maar geniet ervan om buiten te komen, om te leren en om vrienden te hebben.
05 september 2018
Vond je dit interessant om te lezen?
Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.