Garagewinkel met brocante en vintage voor Dorcas

In het Friese Damwoude woont Hermien Meijer. Zij zet zich al jarenlang in voor Dorcas. Eerst bracht ze – samen met haar inmiddels overleden man Bob – goederen naar Oost-Europa. Tegenwoordig verkoopt ze brocante, vintage- en tweedehandsspullen in haar garage. Met de opbrengst sponsort ze meerdere granny’s.

Door Annemieke van Toor

Ik reis af naar het noordelijkste puntje van Friesland. Naar Damwoude, of zoals de Friezen het zeggen: ‘Damwâld’. Hier woont Hermien Meijer. Zij heet me welkom in het winkeltje in de garage van haar huis. Ik kijk mijn ogen uit. Wat een hoeveelheid brocante, curiosa en vintagekleding op zo’n klein oppervlak! Zelfs op de oprit staan nog spullen uitgestald. In één oogopslag zie ik dat hier sprake is van een getalenteerde hand in deze overvolle garageverkoop.

Granny’s op het platteland

Hermien ondersteunt met de opbrengst van deze garageverkoop een paar granny’s van Dorcas in Roemenië. ‘De jeugd trekt naar de stad op zoek naar een beter leven, maar deze ouderen hebben hun levenlang hard gewerkt en blijven in de arme dorpen achter. Ik wil hen graag tot steun zijn’, legt Hermien uit.

Het echtpaar Bob en Hermien komt voor het eerst met Dorcas in aanraking wanneer er een Dorcas Voedselactie wordt georganiseerd in hun kerk. Iets later leest Hermien een interview met Dirk-Jan Groot, de oprichter van Dorcas. ‘Deze man sprak zo bevlogen, en alles wat hij ondernam werd gezegend. Zijn passie en werk spraken me zo aan dat ik ook mijn bijdrage wilde leveren.’

9 keer naar Roemenië

Vooral Oost-Europa heeft Hermiens hart gestolen. Ze vertelt: ‘Ik ben zelf 9 keer naar Roemenië geweest. Ik heb daar granny’s bezocht, en vanaf het eerste moment heeft het mij niet meer losgelaten. Ik zag daar hoe het leven voor hen echt is.’

De reizen naar Oost-Europa bestonden vaak uit hulptransporten. Samen met enkele kennissen zamelde Hermien kleding in, huurden ze busjes en reden ze als groep naar Roemenië. Ze bezochten lukraak verschillende dorpen. Vanaf het moment dat ze de deuren van de bus openschoven, kwamen de mensen op hen af. Als de kennissengroep vond dat het dorp voldoende had gekregen, reden ze een dorp verder. Dat ging zo door tot de bussen leeg waren. En daarna ging de groep weer terug naar Nederland.

Het roer om

Halverwege de jaren ’70 besluiten Hermien en Bob het roer om te gooien. Ze verhuizen van de Randstad naar het rustige noorden van Nederland. In Blije kopen ze een boerderij en starten ze een Bed & Breakfast en een winkel. In hun tijd in Blije raken ze ook betrokken bij het werk van Dorcas. Ze regelen niet alleen transporten met goederen, maar steunen ook meerdere granny’s. Een paar jaar geleden verruilde het echtpaar de boerderij voor een bungalow in Damwoude.

Daar besluit Hermien met alle overgebleven spullen van haar winkel in Blije op braderieën te gaan staan. Al snel ontdekt ze dat men in deze streek aan garageverkopen doet. Hermien houdt niet van stilzitten, en aan huis spullen verkopen is een stuk makkelijker voor haar. Bovendien heeft ze een groot talent voor stylen en decoreren. Met dit door God gegeven talent runt ze in hun garage opnieuw een winkel. Deze keer in brocante, vintagekleding en allemaal spulletjes die de mensen uit de omgeving zelf maken voor de verkoop.

Winkeltjesroute

Om meer bekendheid te krijgen, richt Hermien winkeltjesroute ‘De Wouden’ op. Dit brengt zowel haar eigen als andere kleinere winkels in de buurt meer klandizie.

Terugblik

Ik mag niet naar huis voordat ik een uitsmijter met hen heb gegeten. Dit geeft Hermien de tijd even terug te blikken op haar leven. Ze zegt meer tegen zichzelf dan tegen mij: ‘Mens, wat ben je druk geweest. Wat heb je allemaal gedaan! En wat heeft het allemaal uitgewerkt? Eigenlijk hoef ik het niet te weten. Ik doe wat ik denk dat ik moet doen. Zo zit ik in elkaar.’

• Wil je ook betrokken raken bij het werk van Dorcas? Bekijk dan eens onze vrijwilligersvacatures op vrijwilligvoordorcas.nl.

21 juni 2024