Een ervaring met blijvende gevolgen…

Mijn herinnering aan 40 jaar Dorcas 

‘In 1994 kwamen wij in contact met Dorcas. De organisatie groeide snel en was op zoek naar mensen voor de nieuwe functie van regiodirecteur. Wij werden voor 3 jaar uitgezonden naar het Midden-Oosten. Van 1995 tot 1998 woonde ons gezin in Caïro, de hoofdstad van Egypte. We mochten daar het regiokantoor oprichten en de contacten uitbreiden met de vele partnerorganisaties en kerken waar Dorcas al mee samenwerkte.  

De periode in het Midden-Oosten heeft een enorme invloed gehad op ons verdere leven én op onze kijk op de wereld. Niet alleen vanwege het voorrecht om samen met lokale partners de nood in de regio te verlichten, maar ook vanwege de ontmoetingen en vriendschappen met christenen en moslims. Of Dorcas nu kinderen hielp met geld uit Nederland, naaimachines leverde of een werkplaats financierde om jonge mensen een beroep te leren: elke keer werden we met onze neus op de feiten gedrukt. Onze westerse rijkdom was maar relatief, vergeleken met de tijd, aandacht en liefde die onze lokale partners hadden voor ons, hun medewerkers en de mensen die zij hielpen.  

Een van onze mooiste projecten was de ‘mobiele kliniek’ in Egypte. Dokters en verpleegkundigen gingen regelmatig naar afgelegen gebieden waar geen artsen of ziekenhuizen waren. Dankzij Dorcas kwam er een mobiele kliniek met alle mogelijke apparatuur om eerste- en tweedelijns gezondheidszorg te bieden. Tijdens de landelijke Dorcas-dag in Nederland is hier geld voor ingezameld. Er werd zelfs een speciaal lied gecomponeerd en gezongen door de kinderen. Voor ons een heel bijzondere ervaring!

We zijn nog steeds bijzonder dankbaar voor deze 3 mooie jaren, waarin we de basis mochten leggen voor het werk van Dorcas in het Midden-Oosten. Het heeft een blijvende invloed op de rest van ons leven gehad die we nooit hadden willen missen…’ 

Arno IJmker en Miranda Klaver 

09 december 2020