Vrede is… bruggen bouwen

Een brug naar hoop in Jemen 

José Salema, landendirecteur van Dorcas in Jemen, herinnert zich nog goed het moment dat hij werd gevraagd om hulp te bieden in een afgelegen dorp. ‘Het was na een verwoestende overstroming’, vertelt hij. ‘Alles stond onder water. De oogst was verloren, waterputten waren vervuild, ziektes braken uit. En het ergste: mensen konden het ziekenhuis niet bereiken. Een moeder en haar kind zijn zelfs gestorven omdat ze niet op tijd bij de kraamkliniek konden komen.’

Het dorp ligt, in het regenseizoen, aan een rivier, ver weg van basisvoorzieningen. Geen markt, geen school, geen ziekenhuis. De meeste gezinnen hebben geen vast inkomen; ze leven van seizoenswerk in de landbouw aan de overkant van de rivier. Daar ziet het leven er heel anders uit: stevige huizen, werk, eten, een bruisende markt en goede voorzieningen. Het contrast is schrijnend. De verschillen tussen de dorpen zorgden vaak ook voor onenigheid en conflicten. 

Dorcas kwam na de overstroming in actie met noodhulp: voedsel, schoon drinkwater, medische zorg. Maar José en zijn team wilden meer doen dan alleen noodhulp geven. ‘We vroegen de mensen: wat hebben jullie nodig om dit in de toekomst te voorkomen?’ Het antwoord was verrassend eenvoudig: een brug. 

De brug als levenslijn 
De rivier is voor de dorpelingen zowel een grens als een obstakel. Als het water stijgt, is er geen doorgang. Geen werk, geen school, geen toegang tot zorg. ‘Met een brug kan het dagelijks leven doorgaan, ook als de rivier overstroomt’, legt José uit. ‘Kinderen kunnen naar school, zwangere vrouwen naar de dokter.’ 

De bouw van de brug werd een gezamenlijk project. Lokale aannemers en arbeiders werkten samen met de dorpelingen, die training kregen en steen voor steen meebouwden. ‘De trots straalt van hun gezichten’, zegt José. ‘Het is hún brug. Ze hebben laten zien dat ze in staat zijn om iets waardevols te realiseren. Dat geeft zelfvertrouwen en eigenwaarde.’ 

Meer dan een brug 
De brug bracht onverwachte voordelen. Tijdens de aanleg ontstond het idee om ook het waterprobleem structureel aan te pakken. ‘We hebben een irrigatiesysteem aangelegd dat overtollig water afvoert en naar landbouwgronden leidt’, vertelt José. ‘Nu overstroomt de oogst niet meer. Er is genoeg eten voor iedereen.’ 

Voorheen moesten dorpelingen in moeilijke tijden hun werkgevers om voedsel vragen, wat vaak tot spanningen leidde. Nu is er stabiliteit. Geen verloren oogsten, geen honger, geen conflicten. ‘De brug en het irrigatiesysteem hebben het leven in het dorp veranderd’, zegt José. ‘Mensen hebben meer contact met elkaar en dat zorgt er ook voor dat spanningen afnemen.’

13 november 2025