Weduwe Aida heeft minder stress dankzij de ouderenclub 

De Libanese weduwe Aida staat vroeg op, zodat ze koffie kan zetten voor haar zoon die naar zijn werk gaat. Het is moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen, zelfs met een baan. Het gaat niet goed met de economie in het land en er is niet altijd werk. Met de torenhoge inflatie is het geld ook nog veel minder waard geworden. Aida heeft er veel stress van; er is geen goed sociaal vangnet. De warme maaltijden en de emotionele steun in de ouderenclub van het project van Dorcas zijn dan ook meer dan welkom in haar leven.  

Aida woont met haar zoon in Beiroet, de hoofdstad van Libanon. Overdag ruimt ze het huis op en maakt ze schoon. Omdat ze zelf niet alles meer kan, vraagt ze haar zoon of hij de boodschappen wil meenemen. Haar andere zoon en drie dochters zijn getrouwd en wonen niet meer thuis. Ze helpen Aida met het levensonderhoud waar ze kunnen, maar ook voor het hen is het leven duur en zijn de mogelijkheden beperkt. 

Crisis op crisis

Aida is vaak bezorgd en gespannen. Ze heeft in haar leven crisis op crisis meegemaakt. In 2006 was er oorlog in het land, later kwamen er grote stromen vluchtelingen uit buurland Syrië. Een paar jaar geleden was er de coronapandemie en een grote explosie in haar eigen stad. De economie is hard geraakt. Daar komt nu de oorlog in Israël nog bij. Veel mensen zijn bang dat Libanon in deze oorlog betrokken zal raken. 

Minder eenzaam

In deze moeilijke tijden heeft Aida veel aan het ouderenproject van Dorcas; het is belangrijk voor haar mentale welzijn. Niet alleen de maaltijden als die nodig zijn, maar ook de emotionele steun en de begeleiding zijn erg waardevol. In de ouderenclub worden vriendschappen gesloten en het is een veilig netwerk voor het delen van ervaringen en advies. ‘Ik voel me minder eenzaam. In de ouderenclub voel ik me thuis, ik heb het gevoel dat ik er helemaal bij hoor. Daardoor heb ik ook minder stress’, laat Aida weten.  

‘We worden sterker’

De gesprekken en discussies zorgen dat ze helder van geest blijft en dat ze in het dagelijks leven minder geïsoleerd leeft. ‘Ik ben het gelukkigst als mijn kinderen op bezoek komen en als ik naar de ouderenclub ga.’ Aida kijkt altijd uit de activiteiten van het project, en geniet ervan om de medewerkers en de andere deelnemers te ontmoeten. Ze slaat nooit een bijeenkomst over, tenzij ze naar de dokter moet. ‘Ik hoop dat het project blijft doorgaan. De medewerkers zijn vriendelijk en ze begrijpen wat wij nodig hebben. Door de activiteiten verdwijnen de vervelende herinneringen naar de achtergrond en worden we sterker in het leven van elke dag.’ 

21 december 2023

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.