Ontmoet Ferenc

Landendirecteur Dorcas Oekraïne

Ferenc Katko, landendirecteur Dorcas Oekraïne, is opgegroeid in het westen van het land, in Transkarpatië. Daar staat sinds 1998 ook het hoofdkantoor van Dorcas in Oekraïne. ‘We werken met ouderen en kinderen in kwetsbare omstandigheden. Sinds de oorlog vangen we ook mensen op die uit het oosten van het land gevlucht zijn. Bijna alle projecten zijn aangepast aan de omstandigheden van de oorlog.’

Uitdagingen

Ferenc is in 2005 begonnen bij Dorcas en sinds 2008 is hij landendirecteur. Oekraïne kent genoeg uitdagingen. ‘Veel ouderen hebben het moeilijk. De pensioenen zijn laag, er is vaak niet genoeg geld voor dagelijkse boodschappen en medische zorg’. Door de werkloosheid hebben ook gezinnen het moeilijk en verkeren veel kinderen in kwetsbare situaties.  ‘De projecten zetten in op sociale en economische veerkracht en bescherming,’ zegt Ferenc.

Meer projecten, meer verantwoordelijkheid

De oorlog heeft werk van Ferenc op verschillende vlakken veranderd. ‘We zijn met veel meer collega’s, we doen meer projecten en we werken met meer geld. De verantwoordelijkheid is groter.’ De meeste projecten konden ondanks de oorlog doorgaan, maar zijn wel aangepast aan de omstandigheden van de oorlog.

Schade van de oorlog

‘De schade van de oorlog is enorm. Er zijn duizenden slachtoffers gevallen. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen en velen van hen worden elders in het land opgevangen. Ziekenhuizen en scholen zijn gebombardeerd. We moesten medewerkers in het oosten evacueren en het kantoor in Zaporizja sluiten. Gelukkig was iedereen op tijd in veiligheid en konden ze na verloop van tijd weer terug.’

Mentale veerkracht

‘De gevechten concentreren zich nu vooral in het oosten, bij de grens tussen Oekraïne en Rusland. Maar dat wil niet zeggen dat er elders geen raketten kunnen vallen. Er is geen uitzicht op een doorbraak. Dat vraagt veel van de mentale veerkracht van mensen. We hebben mentale en psychologische ondersteuning onderdeel gemaakt van alle projecten, omdat zoveel mensen een trauma hebben opgelopen.’

Ouderen

‘Makkelijk is niet,’ zegt Ferenc. In het oosten van het land is de situatie onvoorspelbaar. ‘Soms zijn niet alle ouderen in ons project bereikbaar doordat ze in gevaarlijk gebied wonen. Niet alle ouderen kunnen op eigen kracht hun huis verlaten. Ze hebben ook niet allemaal een plek om naar toe te gaan. We helpen ouderen die niet wegkunnen met noodhulp. Gelukkig helpt de overheid wel mee met evacuaties. In het begin zagen we vooral jonge mensen aankomen in Transkarpatië, nu komen er langzamerhand ook meer ouderen.’

Opnieuw beginnen in Transkarpatië

Het is hier in Transkarpatië relatief rustig, er is welgeteld één raketaanval geweest. Voor een deel van de mensen is dit een tussenstop naar Europa; we grenzen aan de Europese Unie, landen als Polen en Slowakije. Er zijn meer dan 350.000 mensen hierheen gekomen. een deel van de mensen blijft ook hier. Ze moeten helemaal opnieuw beginnen. We werken aan integratie en helpen mee om mogelijkheden voor werk te benutten. En ook hier is aandacht voor psychosociale hulp en mentale weerbaarheid.’

Bescheiden lichtpuntje

Ferenc ziet ook een lichtpuntje. ‘Veel kleine ondernemers zijn naar Transkarpatië getrokken omdat het hier relatief veilig is, en omdat het grenst aan landen van de Europese Unie. Dat is aantrekkelijk voor bedrijven. Het is bijzonder om te constateren dat er in deze regio in deze moeilijke tijden toch sprake is van -bescheiden- economische opleving.’

Medewerkers

De medewerkers hebben alles bij elkaar gehouden. Ik ben dankbaar voor de medewerkers, dat ze zo flexibel zijn geweest al die tijd. We hebben zo hard gewerkt om onze doelen te halen, dat we soms minder aandacht hadden voor het welzijn van onze eigen medewerkers. Ik ben heel blij dat het internationale kantoor (in Almere) hier ook op aandringt. Het is belangrijk om ook tijd voor jezelf te hebben, het kan niet alleen maar werk-werk-werk zijn’.

24 februari 2024