Medewerker aan het woord: hospitalitymedewerker Jobje

‘Dorcas, goedemorgen, u spreekt met Jobje. Wat kan ik voor u doen?’ Wie naar het kantoor in Almere belt, krijgt vaak als eerste Jobje te spreken. De helft van de week werkt Jobje namelijk als receptionist. Maar wie zit er achter deze stem aan de telefoon en wat beweegt Jobje om op haar leeftijd nog steeds te werken voor Dorcas?

‘Ik ben het visitekaartje van Dorcas door de telefoon. Ik probeer de mensen altijd te helpen. Als ze bijvoorbeeld hun donateurschap moeten opzeggen, omdat ze het niet meer kunnen betalen. Ik heb daar begrip voor en bedank ze voor de jaren dat ze ons wél gesteund hebben’, vertelt Jobje enthousiast op haar werkplek op het kantoor van Dorcas in Almere.

Met pensioen

Jobje, die de 70 al enkele jaren is gepasseerd, heeft veel over voor haar baan. Drie dagen per week moet ze ruim een uur reizen om op haar werk te komen. En dat terwijl ze eigenlijk al met pensioen is. ‘Ik heb vroeger wel eens ingevallen, toen Dorcas nog in Andijk zat. Bijna twee jaar geleden werd ik gebeld of ik niet voor vast wilde komen.’

Als receptionist is Jobje, samen met haar collega Rose, de spin in het web bij Dorcas. Ze krijgt overal wat van mee en is vaak de eerste bij wie collega’s, donateurs, vrijwilligers en anderen met hun vraag komen. Jobje geniet enorm van het contact met alle mensen. ‘Ik heb vaak mooie gesprekken aan de telefoon, soms ook wel emotioneel. Zo sprak ik een keer een donateur die net weduwe was geworden. Ik herkende veel, omdat mijn man ook is overleden. We konden wel blijven praten en het gesprek raakte mij erg.’

Op de juiste plek

Jobje vindt het contact met de landendirecteuren van Dorcas ook bijzonder. Soms spreekt ze ze aan de telefoon, en soms ontmoet ze hen op het kantoor. Het valt haar op hoe lief deze mensen zijn. ‘Ze zijn zo begaan met het lot van anderen. Ik ben blij dat juist die mensen op een plek zitten waar ze anderen kunnen helpen.’

Huilende mensen aan de telefoon

In de tijd dat Jobje bij Dorcas werkt, hebben vooral de oorlog in Oekraïne en de aardbevingen in Turkije en Syrië veel indruk op haar gemaakt. Jobje: ‘Ik kreeg regelmatig huilende mensen aan de telefoon. Ze vroegen zich af hoe het met hun granny of sponsorkind ging. Ik probeer dat dan voor hen uit te zoeken. Ook is het mooi om mensen verder te helpen. Na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne wilde iedereen iets doen. Soms bracht ik mensen met elkaar in contact, zonder dat Dorcas hier verder een rol in speelde.’

Naast het opnemen van de telefoon is Jobje ook verantwoordelijk voor het bijhouden van de gegevens van donateurs, het verzorgen van de post en het regelen van de facilitaire zaken op kantoor. Bij een kapotte verwarming neemt Jobje contact op met de huurbaas. Is de koffie op of werkt het apparaat niet meer? Jobje regelt het wel. ‘Ik vind het leuk om handel te drijven, dat komt waarschijnlijk vanwege mijn commerciële opleiding en werkervaring in de horeca’, vertelt Jobje lachend.

Plezier

Hoe lang Jobje nog voor Dorcas blijft werken? ‘Ik werk, omdat ik het leuk vind. Met veel plezier sta ik ’s morgens op om naar kantoor te gaan. Zo lang ze mij willen én zo lang het kan, blijf ik werken voor Dorcas. Ik geniet van het contact met anderen en vind het leuk om iets voor mensen in nood te kunnen doen. Dat geeft een fijn gevoel van binnen.’

Wil je ook bij Dorcas werken? Kijk op dorcas.nl/vacatures naar de beschikbare functies.

05 september 2023