‘Ik wil dat mijn kinderen veilig zijn en geen honger meer lijden’

Maya en Abou* leiden jarenlang met hun vijf kinderen een veilig en gelukkig leven in Syrië.  Tot een jaar geleden er geweld uitbrak en ze halsoverkop moesten vluchten. In Libanon vonden ze een veilige opvangplek in een donkere opslagruimte. ‘De voedselpakketten helpen ons om geen honger te lijden. Zonder de pakketten zou ons leven veel slechter zijn.’

Droomleven

Het leven lachte Maya en Abou toe als ze een paar jaar geleden van de stad naar een kleine woning met een lapje grond verhuizen. ‘We plantten bomen rondom ons huis en verbouwden groenten op ons eigen land. Ook hadden we schapen en kippen. Hierdoor hadden we genoeg te eten. Dit leven was een droom die werkelijkheid was geworden. We hadden een goed leven’, vertelt Abou.

De droom werd een jaar geleden ruw verstoord na de val van het regime van Assad. Er waren geruchten van ontvoeringen, aanvallen en wraakmoorden. Abou en Maya waren bang en besloten met hun gezin te vluchten. Toen ze hoorden dat de onveilige situatie voorbij was, besloten ze terug te keren.

Niet meer veilig

Vol hoop en verwachting kwamen ze aan bij hun huis. Helaas was er niets meer over van hun droom. Het land was ingepikt, het huis geplunderd en hun spullen gestolen. Ook het leven in de gemeenschap werd steeds moeilijker vanwege hun geloof. Ze werden uitgescholden en vernederd en hun huis werd beschoten. Ze voelden zich niet meer veilig in hun eigen huis.

Voor de tweede keer sloegen Maya en Abou op de vlucht. Met slechts wat kleren op hun rug gebonden, gingen ze lopend op weg. Ze vertrokken naar Libanon in de hoop daar wel een veilige plek te vinden. Het gezin vond uiteindelijk onderdak in een donkere opslagruimte, die was omgebouwd tot een opvangplaats. Het is sober ingericht. Op de vloer liggen een paar matrassen en er is een soort keuken met wat spulletjes om eten te koken.

Voedselpakket is belangrijk

Voor eten is de familie afhankelijk van de voedselpakketten van Dorcas. ‘Zonder deze voedselpakketten zou ons leven nog veel slechter zijn. Het pakket is belangrijk en helpt ons om te leven en geen honger te lijden’, vertelt Maya. ‘Het is als vluchteling moeilijk om werk te vinden in Libanon. Voor veel banen worden wij op voorhand al uitgesloten. En als er wel werk is, dan gaat het vaak om een baan waar je twaalf uur per dag moet werken, nauwelijks wat verdient en geen rechten hebt.’

Met het voedsel uit het pakket probeert Maya elke keer een andere maaltijd te maken. Ook nu is ze weer aan het koken. Ze zet een pan op de kookplaat en heerlijke geuren vullen de ruimte. ‘Ik probeer ons leven zo waardig en normaal mogelijk te maken, hoe onmogelijk dat soms ook lijkt.’

Geen honger meer voor kinderen

Het gelukkige leven in Syrië lijkt verder weg dan ooit, hun droom is verwoest. ‘We hebben onze droom verloren. We willen nu alleen maar leven en wensen dat onze kinderen geen honger meer moeten lijden en een veilig en waardig leven kunnen leiden.’

*Vanwege hun veiligheid gebruiken we niet de echte namen van Maya en Abou

30 oktober 2025