‘Ik was wanhopig, maar nu heb ik weer een toekomst’

Olena vond onderdak en psychologische hulp in Moldavië 

In een vreemd land met 2 jonge kinderen, zonder inkomen en met de beelden van de oorlog nog op haar netvlies. De Oekraïense Olena is pas 25 jaar oud, maar heeft de afgelopen jaren al heel wat meegemaakt. In Moldavië kreeg ze na haar vlucht uit Oekraïne de hulp die ze dringend nodig had. 

Geen onderdak, geen geld 

‘Vóór het conflict in mijn land was mijn leven al moeilijk’, vertelt Olena. ‘Mijn man was gewelddadig en ik was vaak bang voor de toekomst van onze 2 kinderen en mijzelf. Toen begon de oorlog en verloren we ons huis. We moesten halsoverkop vluchten. Mijn man vertrok naar een ander land, ik belandde in april met de kinderen in Moldavië. Maar we hadden hier niets: geen onderdak, geen geld voor eten, geen contacten. Het was een heel angstige tijd. Ik was echt wanhopig.’

Olena en haar kinderen

Hulpgroep 

Olena en haar kinderen werden opgenomen in een opvanglocatie in de regio Floresti, waar Dorcas via een partnerorganisatie Oekraïense vluchtelingen ondersteunt met huisvesting, voedsel en andere hulpgoederen. ‘Wat ik daarnaast hard nodig had, was psychologische hulp en mensen die me konden adviseren, zodat ik er niet meer helemaal alleen voor zou staan’, zegt Olena. ‘Gelukkig is hier ook een hulpgroep. Daar ga ik nu elke vrijdag naartoe.’

Weer lachen 

In eerste instantie vond ze het erg moeilijk om zich open te stellen in de groep. ‘Door alle moeilijkheden en verdriet van de laatste jaren stond ik op het punt in te storten. Ik zag het leven niet meer zitten. Het duurde een tijd voordat ik erover kon praten – ik huilde vooral veel. Inmiddels gaat het beter. Ik voel me rustiger, ook omdat we nu veilig zijn en er voor ons wordt gezorgd. Het praten helpt, ik deel nu alles wat er in mijn leven is gebeurd en probeer ook voor anderen een luisterend oor te hebben.

Ik huil nog steeds regelmatig, maar ik kan ook weer lachen. Dankzij het werk van Dorcas en haar partner kan ik verder en kan ik er weer zijn voor mijn kinderen. Ik ben van plan om in Moldavië werk te zoeken en wil me hier definitief vestigen. In Oekraïne heb ik niets meer – hier heb ik een toekomst.’

10 november 2022

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.