Heerenveense kerk laat Melat bloeien

Als kind werkte de 18-jarige Melat zo veel dat ze nauwelijks naar school kon. Zo vulde ze het gat op voor haar moeder dat door afwezigheid van haar vader ontstaan was. Toch was er zelden genoeg geld voor 2 maaltijden per dag. Ze had nooit verwacht dat haar leven hoopvoller zou worden dan dat van haar moeder. Maar toen een Nederlandse kerk 10 jaar geleden besloot haar te sponsoren, veranderde alles.

Verantwoordelijk
‘Van kleins af aan droeg ik grote verantwoordelijkheid, omdat ik geen vader heb. Mijn moeder heeft geen opleiding, niets, dus zij kon alleen slechtbetaalde klusjes krijgen. Ik werkte tot mijn 8e van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat om haar te helpen. Voordat ik naar school ging waste ik kleding. Als ik terugkwam uit school kookte ik eten voor klanten. Alles, om maar niet te hoeven bedelen en op zijn minst 2 keer per dag te kunnen eten. Vaak hadden we genoeg voor één maaltijd. Toen werd mijn moeder ziek, en kwam alles op mij neer. Het was zo zwaar, dat ik de dagen op school niet volhield. Laat staan mijn huiswerk.’

‘Van kindarbeider word ik een vrouw die kinderen helpt.’

Kans
‘Op een dag hoorde mijn moeder dat onze lokale gemeente jongeren selecteerde die een sponsor zouden krijgen via Dorcas. Mijn moeder durfde niet te hopen dat ze mij zouden kiezen, maar ze meldde me wel aan. Tot onze verrassing werd ik gekozen. Dat is een keerpunt in mijn leven geweest. Alsof ik kon gaan bloeien, alsof er hoop was. Ik begon aan school, zonder ernaast te werken. Er was opeens geld voor een uniform, boeken, kleding.’

Dromen
Melat blijkt een getalenteerde leerling. ‘Door de hulp kreeg ik rust. De relatie met mijn moeder werd goed. Dat gaf ruimte om te focussen op mijn schoolwerk. De afgelopen 10 jaar heb ik hard gewerkt voor mijn cijfers. Die zijn goed genoeg om geneeskunde te studeren aan de universiteit over 2 jaar, en dat is mijn droom. Ik doe ook veel vrijwilligerswerk tijdens activiteiten in onze gemeenschap. Want ik wil niet alleen dokter worden, ik wil kinderen – die nu leven zoals ik vroeger – helpen aan een nieuwe toekomst.

Generatie
‘Ik had nooit gedacht dat iemand uit onze familie het geluk zou kennen dat Melat nu kent’, zegt haar moeder. ‘Al generaties lang zijn we gewend aan ellende in ons leven. Maar Melat is gezegend, dankzij haar sponsor, en daardoor een zegen voor mij en voor ons land.’ Melat is dankbaar, maar vraagt ook om gebed. ‘Bid dat ik goed zal blijven presteren in mijn studie, dat ik mezelf zal kunnen onderhouden, en hoop zal brengen aan kinderen zoals ik. Bid voor gezondheid en voorspoed voor mijn familie. En bid dat ik God dieper en dieper zal leren kennen, en Hem altijd de eer zal brengen die Hij verdient.’

‘Met de kinderen van de zondagsschool spaarden we altijd al voor een bepaald project. Meestal gedurende korte periodes. Tot we zo’n 10 jaar geleden besloten te gaan sparen voor Melat. Dit is al die jaren zo gebleven. Melat is ondertussen 18. De kinderen hier beseffen dat er ook kinderen zijn die bijna niets hebben en daarom bijvoorbeeld niet naar school kunnen. En dat ze met onze hulp wel naar school kunnen gaan en genoeg te eten krijgen. Als we iets over haar vertellen zijn de kinderen onder de indruk. Zo leren ze dat door hun hulp het leven van een ander kind kan veranderen.’

Paula Terpstra en Marieke Everts
Pinkstergemeente Filadelfia, Heerenveen

20 mei 2019