Gladiolen voor Dorcas-ambassadeur Jan Schutte

Jan Schutte, chauffeur van Dorcas Winkel Nijverdal, heeft afgelopen zomer voor de tiende keer de Nijmeegse Vierdaagse gelopen. Hij was daar een opvallende verschijning met zijn blauwe Dorcas-shirt en -pet en zijn gevorderde leeftijd (toen nog 77, inmiddels 78). ‘Het ging deze keer uitstekend, voortreffelijk, ik had nergens last van!’ aldus de krasse Dorcas-ambassadeur. ‘Het was supermooi wandelweer. We hebben wel eens meer dan 30 graden gehad, dat is natuurlijk een heel ander verhaal.’

Timmerman Jan reisde op verzoek van zijn werkgever naar Tanzania, waar hij met een aantal collega’s huisjes bouwde voor de lokale bevolking. Het was een Dorcas-project en Jan maakte zich heel nuttig met zijn gouden handen. ‘Ik heb in Tanzania gezien wat het werk van Dorcas betekent voor de mensen. Ze gingen van een hutje naar een stenen huisje en waren zo verschrikkelijk blij. De organisatie Dorcas doet heel veel voor de mensen om het leed een beetje te verzachten. Het is misschien een druppel op de gloeiende plaat, maar elke druppel helpt!’

Jan besluit na deze ervaring als vrijwilliger aan het werk te gaan in de Dorcas-winkel. Hij is er chauffeur, al bijna 18 jaar, en haalt en brengt meubels op dinsdag- en donderdagochtend. Zijn vrouw Minie werkt ook in de Dorcas-winkel. Als hij zijn zoon Jan-Willem en dochter Sandra de vierdaagse ziet lopen en daarnaast ook leeftijdgenoten ziet meedoen, wordt Jan enthousiast. ‘Dat kan ik ook!’ roept hij. En sluit zich aan bij een wandelgroep van Vereniging Wandelsport Haarle die traint voor de vierdaagse.

Jan: ‘We trainen van januari tot en met juni, elke woensdag. We beginnen met 15 km en dat voeren we op tot 30 km. Tijdens de vierdaagse loop ik 30 km per dag. We liepen eerst met een groep van 4. Toen vielen er 2 af en bleven mijn maat en ik over. Hij is toen plotseling overleden. Na corona ben ik samen met een andere maat van de wandelvereniging gaan lopen. Maar dit jaar liep hij tijdens de vierdaagse de Camino, helemaal van Nijverdal naar Santiago de Compostella, 2600 kilometer! Hij was er dit jaar dus niet bij. Ik heb alleen gelopen, dat wil zeggen, je loopt natuurlijk niet alleen, je komt heel veel mensen tegen, er is contact genoeg.’

Deze gladiator stond elke dag langs het parcours bij een rustplaats van de KNWB. Jan: ‘Ik ken hem goed, hij is ook lid van de wandelclub. Iedereen wil met hem op de foto. Hij wordt vaker gefotografeerd dan de prinses.’

De sfeer onderweg is grandioos: ‘Ongekend eigenlijk, zo gezellig en feestelijk. Er is geen enkele wanklank, overal langs de route staan mensen en is er muziek.’ Jan liep dit jaar in een nieuwe Dorcas-outfit. Daar kwamen reacties op. Jan: ‘Mensen vragen onderweg: wat betekent Dorcas. Daar vertel ik dan heel enthousiast over. Of mensen steken een duim op, die weten het al. Voor de naamsbekendheid is het altijd goed om in een Dorcas-shirt te lopen.’

Bij de finish op de laatste dag wachtte Jan een grote verrassing: ‘Mijn vrouw Minie kon niet en de buurvrouw zou komen met mijn schoonzoon. Maar bij de finish stonden mijn vrouw, mijn schoondochter en kleindochters Esmee en Do, met gladiolen natuurlijk. Dat was prachtig!’

Zolang de gezondheid het toelaat, wil Jan blijven werken voor Dorcas: ‘Het is prachtig werk, je komt overal en je ontmoet heel verschillende mensen. Ik heb ook leuke collega’s, perfect!’

De vierdaagse wil Jan nog één keer lopen: ‘Volgend jaar is het de elfde keer, dan krijg je de gouden medaille met kroontje. Dat hadden mijn overleden maat en ik als doel gesteld, dus dat wil ik halen.’

06 oktober 2023

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.