Gea ontmoette haar granny in Roemenië

‘Ik heb haar leven gezien, gevoeld en geroken’

‘Granny Estera heeft niet veel, maar toch deelt ze graag uit van het weinige dat ze heeft en geniet ze ervan anderen blij te maken. Samen met haar man is ze, ondanks de situatie waarin ze leeft, blij en dankbaar. Dat was heel mooi om te zien.’ De ontmoeting met granny Estera uit Roemenië maakte afgelopen jaar diepe indruk op sponsor Gea Voortman.

Gea en haar man zijn net de zestig gepasseerd en het idee trok hen om iemand te steunen van hun eigen leeftijd. ‘In het verleden hebben we wel kinderen gesponsord, maar nu wel zelf ouder zijn, leek het ons wel leuk om iemand te sponsoren die ongeveer net zo oud is.’

Granny uit Roemenië

Hun oog viel op de inmiddels 70-jarige granny Estera uit Roemenië. ‘We hebben bewust gekozen voor een granny in Oost-Europa. Je reist daar net wat makkelijker naar toe. Het was toch wel onze wens om haar dan ook een keer te kunnen bezoeken. Vroeger sponsorden we een kind uit Afrika, dat is toch wat lastiger om naar toe te gaan.’

In de eerste jaren van de sponsoring bestaat het contact alleen uit de jaarlijkse update van Dorcas en het sturen van kaartjes met haar verjaardag, Kerst en Pasen. Langzaamaan ontstaat ook het idee om een vakantie in Roemenië te combineren met een bezoek aan Estera. Afgelopen zomer was het zover.

Omhelzing

‘Ze was eerst wat afwachtend. Het contact is ook lastig, omdat we de taal niet spreken. Er was gelukkig wel een tolk, maar je voelt wel wat afstand. Op een gegeven moment gaven we elkaar een omhelzing en was het ijs gebroken’, vertelt Gea. ‘Het was mooi en interessant om te zien hoe ze woonde en ook hebben we haar man nog ontmoet. Hij heeft dementie en zij zorgt voor hem. Dat is best een last voor haar. Het was goed om dat te kunnen delen met elkaar.’

Geloof

Gea voelde zich ook verbonden met Estera door het geloof. ‘Aan de muur hing een schilderij met het kindje Jezus en Jozef en Maria er omheen. Ze vertelde dat ze daar haar kracht vandaan haalt en ook uit het bidden tot God.’

De ontmoeting heeft het contact met haar granny wel verdiept. ‘Ik weet nu hoe ze leeft. Haar huis is oud met alleen buiten een waterpomp met koud water. Ze werkt veel in de tuin waar ze verschillende groenten verbouwen. Verder houden ze kippen en een varken. Hierdoor hebben ze vlees te eten. Het is fijn dat ik haar heb gezien, aangeraakt en gesproken. Ik heb als het ware geproefd van haar leven.’

Gea vindt het mooi dat Estera dankzij de sponsoring niet alleen praktische hulp krijgt, maar dat er juist ook aandacht voor haar is. ‘Ze krijgt elke maand bezoek van een sociaal werker van Dorcas. Die neemt dan ook een boodschappenpakket mee. Daarnaast krijgt ze medische zorg en begeleiding. Ook de kerk heeft oog voor haar en ze kan, als ze dat wil, deelnemen aan de activiteiten.’

Druppel op een gloeiende plaat

Gea kan iedereen aanraden een oudere of kind te sponsoren. ‘Het mooie is dat je persoonlijk betrokken bent bij iemands leven. En soms is het misschien wel een druppel op de gloeiende plaat, omdat je maar één iemand helpt en je zoveel nood ziet. Toch is het iets heel bijzonders en geweldig om mensen blij en gelukkig te maken met het kleine wat je doet.’