Een onmogelijke keuze
In een opvanglocatie in Vicovu de Sus, vlak bij de grens met Roemenië spreken we met Irina. Ze moest alles achterlaten en ze is hier met haar gezin aangekomen.
Irina zal de angstige nacht nadat het luchtalarm afging niet snel vergeten. Met haar kinderen woonde de alleenstaande moeder op een fijne plek in Oekraïne toen de oorlog begon. Haar zoon, Andrei, heeft een beperking en zit in een rolstoel. Bij het horen van het geloei van het luchtalarm sloeg de paniek toe: waar moest ze heen met haar kinderen als de gevechten zouden beginnen?
Schuilen met een rolstoel
De schuilkelder zou het veiligst zijn. Maar daar kon Andrei niet komen met zijn rolstoel. Hij zou alleen achter moeten blijven. De andere optie was bovengronds blijven. Daarmee liepen alle kinderen gevaar. Een onmogelijke keuze. Irina besloot boven te blijven. Maar de angst was groot. ‘Niet nog zo’n nacht’, dacht ze.
Het lukte haar om vervoer te regelen en te vertrekken. Zij, haar moeder, tweelingzus en kinderen zijn met z’n negenen vertrokken. Samen bereikten ze uiteindelijk de landsgrens. Gelukkig!
Veilig in Roemenië
Nu hebben de gezinnen onderdak in een kerk, waar Dorcas hulp verleent. Hier worden zo’n 40 mensen opgevangen. Ze slapen op matrassen op de grond, krijgen eten en te drinken en voelen zich veilig. Hierna hoopt Irina verder te reizen. Het probleem is dat er voor haarzelf misschien nog wel onderdak te vinden is, bijvoorbeeld bij een ander gezin. Maar met een hele familie wordt dat moeilijk; zeker met Andrei in zijn rolstoel. Voorlopig is het gezin veilig.
Dorcas heeft op verschillende plekken aan de grens in Roemenië en Moldavië opvangplekken ingericht voor de eerste opvang. Helpt u mee? Namens Irina en haar gezin: heel hartelijk dank!
07 maart 2022
Vond je dit interessant om te lezen?
Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.