Afscheid van Dorcas Winkel Dalfsen

Het had een feestjaar moeten zijn voor Dorcas Winkel Dalfsen: in september zou de winkel het 10-jarig bestaan vieren. Maar het mocht niet zo zijn. Zaterdag 29 april ging voor het laatst de deur open.

‘Na de coronaperiode hebben we geprobeerd om de winkel draaiende te houden’, vertelt voorzitter Jenny Zielman. ‘Maar een aantal vrijwilligers stopte ermee en met een klein groepje moesten we verder. Maar het is ons gelukt om de eindstreep te halen. De eindstreep die we ons zelf hadden gesteld. Dat heeft wel heel veel inzet gevraagd van de vrijwilligers. Er zijn vrijwilligers ernstig ziek geweest en sommigen zijn nog ziek. Veel lief en leed hebben we gedeeld en iedereen kon rekenen op het meeleven van de ‘Dorcas-familie’.’

‘Toch had de laatste dag ook een feestelijk tintje want we hebben wél tien jaar lang samengewerkt en veel plezier gehad. En we hebben het daardoor mogelijk gemaakt dat veel mensen in nood in deze wereld een betere toekomst kregen, mede door het werk dat hier in de winkel gebeurde. Daar kijken we dankbaar op terug.’

Ondanks alles werd het heel gezellig op de laatste winkeldag. Al meteen om 10.00 uur werd het druk. Klanten kregen koffie en een gebakje met Dorcas-logo en voor de vrijwilligers was er een bloemetje. Ook oud-vrijwilligers kwamen langs. Jenny deed een woordje en bedankte de trouwe klanten die altijd de winkel en daarmee de Dorcas-projecten hebben gesteund. Aan het eind van de dag bleek dat de omzet nooit eerder zo hoog was.

Herinneringen

Terugkijkend komen de herinneringen boven bij Jenny: ‘We hebben veel meegemaakt in die tien jaar, ik kan er een boek over schrijven. Bij het 5-jarig bestaan hadden we een buffet met wereldgerechten. Mensen die bij ons een taalstage deden, onder andere uit Congo, Marokko en Pakistan, hadden allerlei gerechten gekookt en maakten hun eigen muziek, samen met familieleden. Klanten en vrijwilligers mochten langs lopen en overal een hapje van nemen. Dat was heel leuk. Ook verder was het een mooie feestdag, met koffie en taart voor iedere klant, een feestelijk versierde winkel, een grabbelton en gratis knuffels voor kinderen.

We hebben één keer inbrekers gehad die bijna alleen maar wollen dekens hebben meegenomen. Kort daarna hoorden we in het dorp dat feestgangers op een veld aan de Vecht zeiden, als men vroeg of het ‘s nachts niet te koud was: ‘Nee hoor, want ze verkopen wollen dekens op het veld, lekker warm.’

Boswandeling en etentje

De klanten waren altijd goed te spreken over de winkel: ‘We veranderden regelmatig de inrichting. Wekelijks kregen we complimenten van klanten dat het er altijd zo verrassend netjes en gezellig uitzag. En over de mooie en goed verzorgde kleding.’

Wat Jenny nog het meeste gaat missen is de band met de vrijwilligers: ‘Het onderling meeleven met elkaar, als er ziekte of problemen waren, was altijd erg hartverwarmend.’

Het eigenlijke afscheid was niet op de laatste winkeldag, maar op woensdag 24 mei. De vrijwilligers ontmoetten elkaar tijdens een boswandeling en een etentje en gingen samen op de foto. Jenny: ‘De meeste vrijwilligers waren daar gelukkig bij. Dat was heel geslaagd, we hebben het goed afgesloten met elkaar.’

De groepsfoto bovenaan dit artikel is gemaakt door Marcel van Saltbommel.

07 juni 2023