Een bloem in de woestijn

Oasis, zo luidt de naam van het gemeenschapscentrum in Caïro, Egypte. Nu we er geweest zijn, begrijpen we waarom: het centrum is als een bloem in de woestijn.

Mode-ontwerpers Patty de Vries en Iris van Leersum van PAIR bezochten ons project in Egypte, en vertellen over hun ervaring.

Vuilniswijk
Bij Egypte denkt iedereen meteen aan de rijke historie en het culturele erfgoed. Maar er is ook een andere kant. Zo heb je in Caïro de ‘vuilniswijk’, die zijn naam dankt aan datgene waar de inwoners van moeten leven: afval. De vuilniswijk is de plek waar de armste mensen wonen. Zij proberen hun inkomen te verdienen uit het verzamelen en verkopen van afval.

Eerste indruk
Terwijl we door de vuilniswijk rijden, worden we steeds stiller. Voordat we naar Caïro vertrokken hebben we een korte documentaire bekeken over deze plek. En nu zijn we hier. De auto stopt en we mogen uitstappen. We lopen door een smalle straat en onze collega vertelt ons dat het ‘nu nog schoon’ is op straat. We hebben geen idee wat ze bedoelt. Wij vinden het allesbehalve schoon. Achter het straatje gaan we een gebouw binnen. De Oasis.

Uitzicht
Vanuit het gemeenschapscentrum Oasis heb je uitzicht op de vuilniswijk. We zien afval. Heel veel afval. We zien kinderen spelen, maar niet met speelgoed. Ze spelen op een truck die op een berg afval staat. Nergens is een schoon stukje. We zien vrouwen die afval sorteren. Plastic bij plastic, karton bij karton, glas bij glas, groente en fruit bij groente en fruit. Ze werken met hun blote handen. We zien dat een vrouw opstaat en naar een andere vrouw loopt. We zien dat ze zich in haar hand heeft gesneden, waarschijnlijk aan glas. Daarna gaat ze verder met het sorteren.

De dieren en de stank
We leren dat het groente- en fruitafval als voedsel wordt gebruikt voor de varkens die hier rondlopen. We zien ook geiten en andere dieren. De geur is dan ook intens. Toch zijn ook wij na een tijdje gewend aan de stank. We lopen we naar de ruimte waar we de vrouwen mogen ontmoeten. Vrouwen die dag in dag uit bezig zijn met het sorteren van afval.

Aan de slag!
Met toch best wat zenuwen stellen wij onszelf voor, en vertellen we wat we komen doen. We gaan met de vrouwen aan de slag met het recyclen van plastic afval. We maken er samen fashionable tassen en kledingstukken van. We leggen het proces uit via een tolk. De vrouwen zijn enthousiast, zeker als zij de resultaten zien.

Geen woorden om het te omschrijven
Als onze dag bij Oasis erop zit, lopen we helemaal naar beneden en naar buiten. We belanden weer in het smalle straatje waar onze dag begon. Nu begrijpen we wat onze collega bedoelde met ‘nu nog schoon’. De smalle straat is nu volledig gevuld met afval, inclusief duizenden vliegen en een geur die we niet kunnen omschrijven. We slikken en lopen door – over de bergen afval banen we ons een weg naar de auto. We kijken elkaar aan, maar weten niets te zeggen.

Hoop
Oasis is een veilige en schone plek te midden van een wijk vol afval. Hier kunnen kinderen veilig spelen en leren. Hier kunnen vrouwen een beroep leren, zodat zij het sorteren van afval achter zich kunnen laten. Het is een plek van hoop – inderdaad: een bloem in de woestijn!

22 juli 2019