Het belangrijkste dat ik heb gevonden? Dat is hoop!

‘Mijn droom is dat ik eindelijk kan lezen.’ De 9-jarige Anastasia uit Oekraïne heeft hard gewerkt om haar droom te verwezenlijken. Het was niet altijd gemakkelijk, maar dankzij begeleiders die in haar geloofden, kan ze inmiddels lezen. En schrijven. En nog veel meer. Niet alleen Anastasia is veranderd. Ook haar moeder heeft haar draai in het leven weer gevonden. ‘Het belangrijkste dat ik heb gevonden? Hoop!’

Problemen stapelen zich op
Die hoop was ze al jaren kwijt. Olga’s man liet zijn gezin in de steek. Vanaf dat moment was Olga in haar eentje verantwoordelijk. Net als veel eenoudergezinnen in Oekraïne heeft ze moeite om rond te komen. Ook haar kinderen kampen met de gevolgen daarvan: 1 van haar 2 kinderen, Anastasia, wordt op school buitengesloten omdat ze uit een arm gezin komt. Het leven is zwaar en verandert Olga in een boze en bittere vrouw.

Liefde en vriendelijkheid
Op een dag horen Olga en Anastasia over het Dorcas-centrum. Het is een centrum waar arme gezinnen welkom zijn en waarin samen gewerkt wordt naar integratie in de samenleving. Anastasia is enthousiast. ‘Er zijn hier leraren en vrijwilligers die in mij geloven. Ze zijn lief voor mij.’ Het effect van de liefde en vriendelijkheid die hen in het centrum omringt is duidelijk zichtbaar in hun leven.

Niet alleen de kinderen zijn weer blij
Anastasia wordt geaccepteerd door haar klasgenootjes, ze heeft leren lezen en schrijven en ze geniet weer van het leven. Olga’s boosheid heeft langzamerhand plaatsgemaakt voor vriendelijkheid. Ze heeft hulp leren accepteren. ‘Wat ik het allerbelangrijkste vind is dat mijn kinderen het hier geweldig vinden!’

05 september 2018