Het is in een flits gebeurd

Door Agnes Kroese

Binnen tien minuten je tros bananen, flessen frisdrank of toetje bezorgd. Je legt ze in je boodschappenmandje in de app en rekent af. Het enige dat je moet doen, is de voordeur openen voor de flitsbezorger.

Ik moet toegeven dat ik nog steeds ouderwets zelf mijn boodschappen doe, maar ik moest aan het fenomeen flitsbezorging denken nu we bezig zijn met de Dorcas Voedselactie. Het is zo vanzelfsprekend dat we boodschappen snel in huis hebben of in de supermarkt kunnen kiezen uit twintig soorten kaas of een heel assortiment vers brood.

Ik herinner me nog goed dat ik in de supermarkt liep toen ik net terug was in Nederland, nadat ik jaren in Zuid-Soedan had gewoond. Terwijl ik keek naar de schappen met allerlei soorten pindakaas, had ik op mijn netvlies alleen maar het beeld van dat zwaar ondervoede jongetje dat in een van onze klinieken bij zijn moeder op de arm zat. In veel landen is het verre van vanzelfsprekend om in een flits eten op tafel te hebben, of überhaupt eten op tafel. We zijn in Nederland verwend, al realiseer ik me ook terdege dat er hier sprake is van grote verschillen. Waar de één zonder moeite enkel A-merken bestelt, is een ander afhankelijk van wat er deze week in het pakket van de voedselbank zit.

Vanuit Dorcas zetten we ons in voor mensen in nood, bijvoorbeeld in Oekraïne, Ethiopië en Libanon. Dat doen we onder meer door de Dorcas Voedselactie. Hierbij zorgen we ervoor dat mensen te eten krijgen die anders dagelijks gezond voedsel moeten missen. Misschien heeft u onze vrijwilligers in het verleden wel eens zien staan in de supermarkt met de vraag om een één of meerdere levensmiddelen te doneren voor de Voedselactie.

Inmiddels sturen wij geen producten of andere goederen meer vanuit Nederland, maar kopen wij deze lokaal in of helpen wij mensen om zélf hun eigen voedsel te verbouwen. Zo kunnen we beter aansluiten bij de lokale smaak en behoefte én ondersteunen we ook nog eens de lokale economie. En niet te vergeten: het is veel duurzamer.

Het kopen van een symbolisch pakket in plaats van een tastbaar pak rijst, macaroni of blikgroenten was soms even wennen. Het laat echter mooi zien dat we als hulporganisatie blijven leren en innoveren om de kwaliteit van het werk dat we doen te waarborgen en zoveel mogelijk impact te creëren voor mensen in nood.  Deze nieuwe manier van voedselpakketten doneren is namelijk veel effectiever. En daar doen we het uiteindelijk voor!

Mocht u nou na het lezen van deze column de Dorcas Voedselactie willen ondersteunen, de landelijke actieweek staat op het punt van beginnen. Als u ons niet tegenkomt in een supermarkt: een donatie is dankzij de website in een flits geregeld.

Deze column van Agnes Kroese (algemeen directeur Dorcas) is zaterdag 2 november 2024 verschenen in het Nederlands Dagblad.

07 november 2024