‘Ik durf ervoor in te staan dat het geld goed terechtkomt’

Hoe lang haar betrokkenheid teruggaat, weet ze niet meer precies, maar toch zeker tientallen jaren. Ooit werd de 72-jarige Annie Vriend uit Siddeburen gegrepen door de tekst uit een folder van Dorcas met de vraag om producten in te zamelen voor de Dorcas Voedselactie. Dat vrijwilligerswerk boeit haar nog altijd, ook nu de opzet is veranderd en ze niet meer om boodschappen hoeft te vragen, maar om giften.  

‘Weet je, ik snap heel goed dat Dorcas nu voor deze werkwijze kiest. Het inzamelen van producten sprak bij mensen tot de verbeelding, maar door de nieuwe opzet kun je de vervoerskosten wegstrepen. En het transport van die producten, dat kostte een hele hoop’, beseft Annie Vriend zich terdege. Waar ze decennialang jaarlijks in haar lokale supermarkt stond en vroeg of mensen een extra pak suiker, rijst of ander product wilden kopen voor de Dorcas Voedselactie, vraagt Annie met haar groep vrijwilligers nu om een donatie voor voedsel in de landen waar Dorcas werkt. 

Lokale economie 

‘Je steunt er de lokale economie mee in zo’n land, wat natuurlijk hartstikke goed is. Ze kunnen dan bijvoorbeeld ook meer verse producten inkopen, wat ook prettig is’, zegt Annie. Toch ziet ze ook een keerzijde aan deze manier van betrokkenheid genereren bij de voedselactie. ‘Mensen die weinig te besteden hadden, kochten voorheen een pak Brinta of spaghetti van nog geen euro. Die mensen vonden het nu lastiger om dat bedrag weg te geven, voor hen voelde het ineens als heel weinig. Ik zeg dan gewoon dat elke gift welkom is. Naast de machtigingen die mensen konden invullen om de voedselactie te steunen, heb ik om die reden ook gewoon een ouderwetse spaarpot in de supermarkt gezet waar mensen contant geld in konden doen. Voor een eurootje hoefden ze echt geen heel formulier in te vullen en zo’n bedrag is net zo waardevol.’ 

Verandering Voedselactie 

Corona dwong Dorcas min of meer de Dorcas Voedselactie anders te gaan vormgeven in 2020. Fysiek producten inzamelen ging door de lockdowns veel lastiger, waardoor werd ingezet op online aandacht vragen voor voedsel voor mensen in nood. Mensen die de voedselactie wilden steunen, konden een gift overmaken, waarna lokale medewerkers in projectlanden bijvoorbeeld producten inkochten en voedselpakketten samenstelden. Ook werden er beroepstrainingen gegeven, waardoor mensen zelf een inkomen kunnen verdienen om eten te kopen. Die aanpak bleef en het werd een combinatie van online en offline.  

Eén ding goed doen 

Voor Annie maakt het niet uit of ze nu om een fles zonnebloemolie vraagt of om een geldbedrag, ze doet het met hetzelfde enthousiasme. ‘Het was voorheen tastbaarder, maar zoals het nu gaat, is het ook goed. Ik heb een groep heel betrokken vrijwilligers om me heen, op wie ik kan rekenen en die ook graag bij de Dorcas Voedselactie helpen in deze nieuwe opzet’, zegt Annie. ‘Er zijn veel goede doelen, maar ik heb me in Dorcas vastgebeten. Ik vind het een sympathieke organisatie en ik durf ervoor in te staan dat het geld goed terechtkomt. Ik ken mensen die vroeger meegingen met het uitdelen van de voedselpakketten. Dat had me ook mooi geleken, maar ik had een druk leven met een boerderij en pleegkinderen. Door dit vrijwilligerswerk heb ik toch bijgedragen en dat doe ik nog. Inmiddels wonen we niet meer op de boerderij, maar in het dorp. In de garage die leegstaat, heb ik een kledingdepot, ook voor Dorcas. Ik doe liever dingen voor één organisatie heel goed, dan voor tien organisaties half.’ 

25 mei 2023