Dorcas ontmoet schoolkinderen

De jeugd heeft de toekomst en kinderen die Dorcas leren kennen, zien we misschien ooit terug als vrijwilliger of donateur. Dorcas laat zich dan ook graag zien op scholen.

De Wegwijzer in actie voor Oekraïne

Zo belandde relatiebeheerder Marco Hens via de Dorcas-winkel in Naaldwijk voor de klas op basisschool De Wegwijzer in ’s-Gravenzande, afgelopen maart. Groep 5 had huis-aan-huis lege flessen ingezameld voor de noodhulp in Oekraïne en had daar maar liefst 360,60 euro mee verdiend. Dat zijn heel veel flessen geweest! Marco nam de cheque in ontvangst en vertelde de klas over het werk van Dorcas. Fotograaf Tom Nusselder van Dorcas legde alles vast.

‘Het was hartstikke leuk, de kinderen stelden veel vragen en waren erg geïnteresseerd in Dorcas en in de oorlog in Oekraïne,’ vertelt Marco. ‘Met behulp van het digitale schoolbord heb ik verteld over de verschillende landen waar Dorcas werkt. En toen heb ik aan de kinderen gevraagd hoe zij zo veel geld hadden ingezameld. Dat hebben de kinderen verteld. Ze hebben heel veel flessen ingezameld en ze stonden wel 3 uur aan de automaat om die in te leveren. Ze hadden ook plantjes gekocht en die met winst verkocht. De kinderen hebben zelf de cheque gemaakt, en op de pot met geld hebben ze de Oekraïense vlag geschilderd.’

Thuisgekomen liet Marco de cheque, het geld en de foto’s aan zijn Oekraïense schoonmoeder zien, die voor de oorlog is gevlucht en nu bij Marco en zijn vrouw woont: ‘Ze kreeg direct tranen in haar ogen, zo geroerd was zij door de actie van de kinderen.’

Basisschool in Opheusden bezoekt Dorcas-winkel

In Opheusden ging het andersom, daar kwam de school naar de Dorcas-winkel toe. In april kwam groep 3 van de Hervormde Basisschool Opheusden een kijkje nemen. ‘De school organiseerde eind mei een fancy fair met allerlei thema’s en groep 3 had het thema ‘kringloop’. Een mooie gelegenheid om een bezoek te brengen aan onze winkel,’ vertelt bestuurslid Gerrie Ariesen. ‘Twee groepen van 13 kinderen trokken met juffen en moeders naar onze winkel in de Rozenstraat, waar een aantal bestuursleden hen bij de inname stond op te wachten om ze welkom te heten. Wat een drukte en gezelligheid!

Na het inleidende praatje van Pieter Rietveld en Kees van Hal over wat een kringloopwinkel is en wat Dorcas doet, konden de kinderen vragen stellen. Dat deden ze ook. De een wat schuchter, de ander met wat meer bravoure, en zo kwam – voordat ze met z’n allen de winkel instormden – al een hele discussie op gang. ‘Ik weet wat kringloop is, ik heb hier al een paar keer wat met m’n moeder gebracht.’ ‘Wij doen het ook, wij verkopen spulletjes die wij van thuis mochten meenemen.’ ‘Ik heb het geld liever zelf.’ ‘Nee joh, dit geld is voor de nieuwe stoelen voor op school!’ ‘En wat we overhouden, gaat naar de arme kinderen.’ Over dat laatste waren ze het unaniem eens. De beelden van kinderen in nood uit Oekraïne staan op hun netvlies gebrand.

De groepen werden in tweeën gedeeld. Een groep ging naar boven en de ander naar de winkel. Met zachte drang hebben we ze naar alle afdelingen van onze winkel geleid. De een zag dingen die ze zelf ook hebben verzameld en de ander herkende artikelen die ze thuis ook hebben. Met alleen de ogen kijken was moeilijk, maar het lukte. Bij de speelgoedafdeling moest alles even goed bekeken worden en er waren kinderen die wel iets wilden kopen. Wat een enthousiasme en kinderlijke vreugde, we werden er zelf ook blij van.

En toen… naar boven. Dat was fantastisch. Er stond een tafel klaar met artikelen die ze zelf mochten prijzen met de gekleurde stickers. Er werd gewikt en gewogen wat een artikel waard kon zijn: 50 cent? 1 euro? Dat vonden ze wel een goed idee van Dorcas, om alle prijzen een ander kleurtje te geven. Ze waren zo enthousiast dat ze elkaar ook gingen ‘bestickeren’. De een was zeker 5 euro waard, dus 5 blauwe stickers. De ander niet, dus die kreeg maar 1 sticker op zijn voorhoofd.

Ze keken hun ogen uit bij alle boeken. Het zijn er zo veel! Veel titels van kinderboeken werden letter voor letter gespeld, en ze waren trots als ze de titel helemaal konden lezen. En wij maar verder vertellen, dat zij op afdelingen kwamen, waar hun vader en moeder nog nooit geweest zijn. Dat vonden ze heel interessant en het liefst wilden ze met de lift heen en weer, maar… die is alleen voor het van beneden naar boven brengen van de artikelen. Op het knopje drukken mocht nog net!

Op de kledingafdeling werd meteen een verkleedpartijtje georganiseerd. Schoenen werden gepast, maten te groot, maar: ‘Ze zitten echt goed’. Hoedjes werden opgezet en mooie jasjes aangedaan. Hier wilde een aantal kinderen wel werken. Een van de meisjes wilde de schoenen die ze aanhad kopen, want echt: ‘Die zijn voor een avondje uit’. We hebben een dealtje met haar gemaakt en beloofd dat we deze bij de kassa zouden neerleggen en dat ze er 2 euro voor moest betalen. Haar moeder heeft ze de volgende dag opgehaald!

Na deze plezierige bezigheid gingen de kinderen weer naar beneden, waar ze iets lekkers en een kleurplaat meekregen. We zeiden dat we binnenkort 10 jaar bestaan en dat ze samen met familieleden van harte welkom zijn en dat ze dan ook de kleurplaat mogen inleveren. De mooiste krijgt een prijs. Ook de tweede groep reageerde enthousiast. De kinderen vonden het prachtig dat ze alles mochten zien van een kringloopwinkel.

We werden netjes bedankt, kregen repen met ‘jullie zijn kanjers’ erop en luidruchtig verliet de hele groep onze winkel. Uit de reacties van moeders op de volgende openingsdag bleek dat de kinderen het heel mooi en leuk hadden gevonden. En wij ook!’

20 juni 2022