Stil

Persoonlijke column van Dorcas-directeur Agnes Kroese

Misschien heb je het gezien: onze campagne voor veilige opvang in Libanon. Onze lokale collega’s zijn daar ter plekke hard aan het werk om mensen die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld op te vangen en hulp te bieden.

We krijgen reacties op de campagne. Sommige zijn negatief en stellen vragen over waarom we geen hulp bieden aan mensen in Israël. Met deze mensen gaan we in gesprek en gelukkig ontvangen we begrip als we uitleg geven. We ontvangen ook veel positieve reacties en giften, daar zijn we heel dankbaar voor.

Maar we merken ook dat het relatief stil blijft. Ondanks dat het wel in het nieuws is. Bijna een half miljoen mensen zijn nu op de vlucht, deze headline lees ik net op de NOS. Een half miljoen mensen! Maar het lijkt wel of het niet tot ons doordringt. Of het niet raakt. We krijgen niet de respons zoals we die gewend zijn op een campagne als deze.

Ik begrijp het wel. Als we het hebben over de situatie in het Midden-Oosten en specifiek in Libanon op dit moment, dan hebben we het ook over Israël. Daar lopen de meningen, ook in christelijk Nederland, sterk over uiteen. Dat maakt het soms een moeilijk, beladen en emotioneel onderwerp. En daarnaast worden we nu dagelijks geconfronteerd met zoveel geweld en nood. Over de hele wereld is er nood, dichtbij en ver weg.

Het is veel. Veel om te bevatten, om een mening over te hebben en veel om door geraakt te worden. Goed of fout, het is soms best complex. Om die discussie gaat het me echter niet. Wat voor mij, wat voor Dorcas belangrijk is, is dat we er willen zijn voor mensen in nood. Onafhankelijk en ongeacht iemands achtergrond. Ik wil je uitnodigen om mee te doen.

Ik wil je vragen om oog te hebben voor jouw medemens in nood. Zoals op dit moment, in Libanon. Voor mensen zoals jij en ik. Heb oog voor het bange kind in haar pyjama. Ze is vroeg uit haar bed gelicht en staat nu al de hele dag in de file. Voor een moeder die de wanhoop nabij is, want zij heeft al eerder oorlog meegemaakt. Voor een opa die bidt dat zijn kleinkinderen beschermd mogen blijven. Van die beelden, van die verhalen over mensen in angst en nood, dáár word ik stil van. 

26 september 2024