‘Onze zoon kreeg een Hongaarse naam’

Dorcas bestaat 40 jaar. We hebben aan lezers van Hartslag gevraagd hun herinnering aan Dorcas te delen. Hieronder het verhaal van Saskia Schouten.

Saskia Schouten

‘In de jaren 80 maakte ik kennis met de organisatie, die toen nog ‘Christelijke Stichting voor Hulp aan Gewetensvervolgden’ (CSHG) heette. In een tijdschrift las ik over de verdwenen Raoul Wallenberg uit Zweden. De CSHG had hier een handtekeningenactie voor opgezet. We werden opgeroepen om op een behangrol zo veel mogelijk handtekeningen te verzamelen. Ik ging langs de deuren en heb zo flink wat mensen gemotiveerd om te tekenen voor Raoul.

Dominee Dénes

Naar Hongarije
In 1988 werd er een reis georganiseerd naar Kiskunfélegyháza, een plaats in het midden van Hongarije. Met mijn man Peter, we waren net een half jaar getrouwd, ging ik mee. We waren in totaal met een groep van 8 personen. In Hongarije werden we ontvangen door Dénes Damasdi, dominee van de plaatselijke kerk, en zijn vrouw Judit.

Nieuw jeugdgebouw
Het doel van onze reis was om te helpen bij het afbreken van een jeugdgebouw, zodat er een nieuw gebouw neergezet kon worden. We werkten hard in de hitte, maar we hadden gelukkig ook tijd voor uitstapjes. Zo zijn we onder andere naar de poesta geweest, waar we een paardenshow te zien kregen. Ook woonden we een kerkdienst van Dénes bij en werden we ontvangen door diverse gemeenteleden. Het was een tijd om nooit te vergeten.

Nieuw jeugdgebouw

Enkele maanden later later kregen we post uit Hongarije; het waren foto’s van het nieuwe jeugdgebouw. Een jaar na de groepsreis zijn mijn man en ik op eigen gelegenheid naar Hongarije gegaan en hebben we Judit en Dénes bezocht.

Hongaarse naam
In 1990 werd onze zoon geboren. We gaven hem de Hongaarse naam László. Tot onze grote verrassing stonden datzelfde jaar Dénes en Judit voor de deur. Ze waren in Nederland om verschillende mensen te bezoeken en kwamen ook even bij ons langs. Het was een bijzondere onmoeting.

We bleven ook de jaren daarna contact houden. Helaas is Dénes ongeveer 10 jaar later overleden en bleef Judit alleen achter met 6 kinderen. Wij hebben Judit en haar gezin nog regelmatig ontmoet. Het was leuk om te zien hoe goed onze kinderen het met elkaar konden vinden.

In 1998 is er in Harderwijk een werkgroep van Dorcas gestart. Daar ben ik nog steeds actief in.’

09 april 2021

Vond je dit interessant om te lezen?

Meld je dan aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en het magazine Hartslag.