Verdwenen karaf duikt na 35 jaar op in Hoogeveen

In 1988 kreeg Jan Bouwhuis uit Hoogeveen voor zijn 25-jarig dienstverband van collega’s een glazen karaf met inscriptie. Maar het geschenk verdween spoorloos. Tot 35 jaar later een doos werd afgeleverd bij de Dorcas-winkel in zijn woonplaats, waar hij inmiddels penningmeester-secretaris is.

Jan Bouwhuis (77) loopt naar de kast in de kamer en zet zijn verloren gewaande jubileumcadeau voorzichtig op tafel. ‘Kiek, dat is ‘m.’ Hij wijst naar de inscriptie op het glas. ‘Mijn naam en de naam van het bedrijf staan erop. Dat is toch duidelijk te zien? Het is mij wel 100 euro waard om het verhaal erachter te kennen.’

Dat verhaal vindt z’n oorsprong in 1988. Jan Bouwhuis werkte bij de DOC in Slagharen, toen onderdeel van de kaasfabriek in Hoogeveen. Hij deed onder meer de administratie en stond in de winkel. ‘Een supertijd.’ In 1988 was Jan 25 jaar in dienst. Dat jubileum ging niet ongemerkt voorbij. In De Bonte Wever in Slagharen was er destijds een drukbezochte receptie. ‘Daar deden ze bij DOC niet kinderachtig over, hoor,’ blikt Jan terug.

Op die receptie kreeg de Hoogeveense jubilaris vooral donaties voor het goede doel: een huis voor gehandicapten op de Filippijnen. ‘Daar had ik de bezoekers ook om gevraagd. Ik kende een pastor in Slagharen die daar jaren goed werk heeft verricht. Later heb ik het land zelf ook bezocht.’

De receptie in 1988 leverde een mooi bedrag op. ‘Ik weet het niet precies, maar het was wel een paar duizend gulden.’ Van zijn collega’s kreeg Jan een glazen karaf met inscriptie. ‘Een mooi gebaar vond ik dat. Ik was er wies met.’

Hij zette het kleinood vermoedelijk op een tafel, bij wat andere presentjes. Toen hij later thuiskwam, in Hoogeveen, bemerkte Jan echter dat hij de glazen karaf vergeten was. ‘Stom, ik was vermoedelijk te druk met andere dingen. ‘Die haal ik morgen wel op’, dacht ik.’

Maar hoe ze de volgende dag ook zochten in De Bonte Wever, van het jubileumcadeau van de collega’s geen spoor. Daar baalde hij flink van. ‘Jammer natuurlijk. En slordig. Ik geneerde me er ook wel voor. Nee, de collega’s hebben het nooit geweten. Ik durfde dat niet te vertellen.’ Maar goed. Tientallen jaren gingen voorbij en de karaf werd een zeer vage herinnering. Na 46 jaar DOC ging Jan met pensioen en had hij de handen vrij voor (meer) vrijwilligerswerk, onder andere bij Dorcas Winkel Hoogeveen.

In die winkel kreeg het verhaal van de verloren gewaande glazen karaf een onverwacht en opmerkelijk vervolg. Afgelopen zomer werd daar een doos met spullen binnengebracht, waartussen zich het jubileumcadeau van Jan Bouwhuis bevond. In stoffige, maar ongeschonden staat. De medewerkers hadden hem er op zijn verjaardag (4 augustus) mee willen verrassen, maar de hoofdpersoon ontdekte de vondst voortijdig. Jan: ‘Ik dacht eerst: hoe kan hier een karaf staan met mijn naam erop? Raar hoe dat werkt, maar het was ook zo lang geleden.’

Kort daarna viel het kwartje: ‘Dat kan niet waar zijn!’ Maar dat was het wel. Na 35 jaar kwam de karaf na onbekende omzwervingen alsnog thuis. Het kristallen geschenk heeft volgens Jan na al die tijd nog veel meer waarde. ‘Het is nu een object met een bijzonder verhaal.’

Niemand weet wie de doos met de karaf heeft binnengebracht. En waarom. Wist iemand dat Jan bij Dorcas actief is of zit er een andere reden achter? Dat blijft een groot raadsel.

(Bron: Hoogeveensche Courant, tekst Harald Buit, foto’s Andre Weima)

06 oktober 2023