Maram: Als oorlog alles kapot maakt

Het is 2014. In Sinjar waar ze woont, worden vijfduizend mannen vermoord. Haar vader leeft nog maar het gezin moest vluchten. De bommen, het geweld. De kleren en haar speelgoed kon ze niet meenemen. Lang leek het alsof het nooit meer goed zou komen.

Toekomst
Maram woont nu ergens anders in Irak. Haar vader is docent. Ze zegt: ‘Mijn vader vertelt dat we ooit teruggaan en een nieuw huis bouwen. ’Vorige week kocht hij een nieuw T-shirt met een blauwe jeans. Mijn buren riepen: ‘Maram, wat ben je prachtig! Ik voel me zeker over mezelf door mijn vader. Maar weet je wat gek is? Tegelijkertijd kan niemand mij verdrietiger maken dan hij. Ik ben niet verdrietig omdat ik Sinjar mis. Of mijn oude kleren.
Ik ben verdrietig als ik mijn vader zie huilen.

Dorcas heeft in Irak veel gezinnen zoals die van Maram opgevangen. Eerst in tentenkampen om ze te voorzien van eerste hulp. Nu, in 2019 helpen we om een toekomst op te bouwen. We bieden bijvoorbeeld zaden aan en helpen bij het bouwen van een groentekas. Zo kunnen ze straks weer voor zichzelf zorgen. Maram hoopt straks weer terug te kunnen naar Sinjar. Terug naar huis.

Helpt u mee?